Instytut Pamięci Narodowej w Lublinie w trakcie kwietniowych prac poszukiwawczych na cmentarzu przy ul. Unickiej znalazł szczątki ppor. cz. w. Henryka Wieliczki ps. Lufa. Poinformował o tym w piątek (24 września) Karol Nawrocki - prezes IPN, który też spotkał się z Ewą Przesmycką, siostrzenicą Henryka Wieliczki i przekazał jej informację o identyfikacji wuja.
- W porozumieniu z rodziną zostanie podjęta decyzja o terminie i miejscu pochówku bohatera - czytamy na stronie internetowej IPN w Lublinie.
Henryk Wieliczko, urodził się 18 sierpnia 1922 r. w Wilnie. Od września 1943 r. należał do oddziału kpt. Wincentego Mroczkowskiego "Zapory”, a potem 5 Brygady Wileńskiej Armii Krajowej. Po rozwiązaniu brygady przedarł się do Puszczy Augustowskiej.
CZYTAJ TAKŻE: Lublin: Dyrektor lubelskiego IPN odwołany
- Po rozbrojeniu przez Sowietów został wcielony do 6 batalionu zapasowego 2 Armii WP w Dojlidach Górnych, k. Białegostoku. Zdezerterował w październiku 1944 r. i dołączył do mjr. Zygmunta Szendzielarza "Łupaszki”, który wiosną 1945 r. odtworzył na Białostocczyźnie 5 Brygadę Wileńską AK. "Lufa” objął funkcję drużynowego, a następnie zastępcy dowódcy 4 szwadronu. Po kolejnej demobilizacji brygady, we wrześniu 1945 r., kontynuował działalność niepodległościową w szeregach patroli dywersyjnych na Pomorzu - informuje IPN. - Z rozkazu "Łupaszki” ściągał zdemobilizowanych żołnierzy do miejsca formowania brygady w okolicach Sztumu. Dowódca pierwszego patrolu leśnego brygady w Borach Tucholskich. Od połowy kwietnia 1946 roku zastępca dowódcy oddziału kadrowego w odtwarzanej na Pomorzu brygadzie, od początku maja 1946 r. dowódca 4 kadrowego szwadronu 5 Brygady Wileńskiej AK.
IPN podkreśla, że jego akcje cechował dynamizm, umiejętność panowania nad rozwojem sytuacji i zdolność podejmowania szybkich decyzji. Dowodzony przez niego pododdział przemierzył kilkakrotnie Warmię i Mazury. W 1947 roku szwadron rozwiązał się, a po demobilizacji pododdziału "Lufa” trafił do 6 Brygady Wileńskiej AK.
- Urlopowany okresowo z powodu śmiertelnej choroby ojca, został aresztowany podczas drogi powrotnej do oddziału na stacji kolejowej Siedlce 23 czerwca 1948 r., w wyniku denuncjacji agenta UBP. Postrzelony w trakcie próby ucieczki. Skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Lublinie w trybie doraźnym 24 lutego 1949 r. na karę śmierci. Zamordowany 14 marca 1949 r. w więzieniu na Zamku w Lublinie - czytamy na stronie IPN.
Został pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.